Doroteo Kaltzadaren Seme-alabak eta Hipolito Alvarecen Alaba |
15/08/02
Elkarrekin gomutatu ditugun eguna
2015 eko Abuztuaren 5ean hirurogeita hamazortzi (78) urte egingo ditu
sei (6) Busturiar, Derioko hilerrian fusilatu zituztenetik. Berriak ez
luke garrantzi handirik izango 2015 abuztuaren 2a izan ez balitz.
Gomuta egun egun honek, hirurogeita zazpian du bere sorburua, hogeita
hamar urteren buruan, euren arimaren alde lehen meza egitea baimentzen
denean. Meza diot seiren artetik lau behintzat JEL-kideak izanik fededun
eta elizkoiak zirelako. "Fuerte San Cristobal" gaixotasunaren ondorioz
hildako zazpigarrenarekin batera. Beste fusilatutako biak errepublika
zaletzat ditugun arren ezin dut euren fedeaz hitz egin. Dena dela 1967ko
abuztuaren 5ean guztien arimaren alde egiten da meza eta fusilatutako
baten semeak ematen du. Nire gomutan elkarrekin egin dugun gomuta
ekitaldi bakarra. Gerora egun horrek abagunez, abagune gure herrian
ideologiek izan duten bilakaeraren ildotik egin du bidea.
Laurogeita zazpian, 50. urteurrena dela eta, Busturiar historialari
lagun batek, egindako lan eskergaren ondorioz, gomutatu eta zabaldu ahal
izan genuen egiaren zati bat. Gomuta egun hau ordea ez zen aurrekoa
bezala batasunean egin, jarrera politikoek dagoeneko lubakia egina
zutelako. Eta batzuek elizako ekitaldia deitzen zuten bitartean beste
batzuk ekitaldi zibila eskatu bultzatu eta egin egiten genuelako.
Egun hau, Gernikako bonbardaketaren ondoren, biztanleen zibilen kontra
gure eskualdean izandako sarraskirik krudelena izan arren ez du sekula
Busturiako mugarik gainditu, are gehiago batzuei ahaztea hobeto zela
entzun izan diogu sarri edo eta "Dejar a los muertos en paz de una vez"
delako esaldiak entzun behar izan ditugu sarri.
2007an ordea, Busturiako udalean ANV indartzen denean, Ekitaldi
zibilaren aldeko apustu zabala egiten da eta Ahaztuak 36ko gerlan
jasotakoaren memoria historiko ikertzen duen elkartearen eskutik
Busturiko fusilatuen gaia medioetan agertzen hasten da. Zer esanik ere
ez, neu barne, ezkerrekook kapitalizatu izan dugula zortzi urteotan
ekitaldi zibila, ANV eta Bildu aroetan.
Aro honetan, hasiera hasieratik aurrera pausua planteatzen da.
Berrogeita hamar garren urteurrenerako egindako lana bukatu gabe zegoela
eta haren osagarri beka bat zabaldu behar zela ikerketarekin
jarraitzeko. Gaiarekin bueltaka joan ziren bi urte. Artean, Busturiko
hirugarren adineko elkarteak 36ko gerran hildakoen zerrenda berria osatu
fusilatuez gain modu ezberdinetan hildakoen zerrenda 30 laguneraino igo
zelarik
Esan behar da ezker abertzalea boterean zen aro horretan aurrera pasua
suposatzen zuen asmoa mahi-gaineratu zela, bekarena hain zuzen,
aurrekoaren osagarri, Busturiak gaur arte egindako bidearen historia
ikertuko eta argitaratuko zuena. ANV-ren aroan, aipatzea merezi ez duen
arrazoiengatik ez zen burutu. Bilduren aroan, gaia berpiztu eta aireratu
zen arren, baliabideen eskasia bitarteko zela ez zen burutu (hau nire
ustez diot ez dudalako pentsa gure beste kontu batzuk oztopatu zutenik).
Horrela ba 2015ko udal hauteskundeetara heltzen gara eta boterea EAJ-ak
eskuratzen du.
Abuztuaren 5ta gainean dela eta, herritar batzuk, alkateari hitzordua
eskatu eta abuztuaren 5eko Gomuta egunaren antolakuntza udalarekin
batera burutzeko asmoa azaltzen diogu. Handik egun batzuetara deitzen
digute, bileran eguna hautatu eta ekimena diseinatzen dugu. Bezperan
hitzaldia eta biharamunean ekitaldi erlijiosoa eta zibila, sentimendu
eta pentsaera biak uztartzeko asmotan. Bileran pentsatutako
ekintzetatik, hitzaldia ez egitea pentsatzen du udalak eta
proposatutakoa hizlariak burutzea abuztuaren 2ko ekitaldiko
berbalditxoan. Gainera ekitaldia xumea izan behar zuela adierazi zuen
zinegotziak. Busturiako Alderdi Jeltzaleak urteotan izan duen estilo
anbiguoari jarraituz. Jarrera ulertu ez arren onartu egin genuen,
pentsamendua iraileko bileran jarrita; memoria historikoaren herri
ekimena proposatu eta abian jartzeko asmoz alegia, 47 urteren buruan
berriro ere gomuta eguna elkarrekin egingo genuenaren ilusioz. Ez bai da
ulertzekoa garai batean arrazoi politiko berdinengatik errepresaliatuen
ondorengoek egungo ika-miken erruz elkarrekin gomuta ezina. Are
mingarriagoa hiru familiakoak direnean," bi anai eta koinatua"
Lehengo lepotik burua: "Ahaztuak" agertu arte 70 urtetan ahaztua zutenek
eta 78. urteurren arte zer genuen konturatu ez direnak berriro ere
mokoka, bekaizkeria eta azpijokoak dela bitarte etxekalte. Lehen, batzuk
antolatzen zutelako besteak ez zetozen, orain besteak egiten dutenean
batzuk, agertu arren, ez dira parte sentitzen. Uler dezaket egon ezina,
ez bai zaie gonbite zuzenik egin, jakin bazekiten arren, beraz akatsa
aitortzen dut. Ez dudana ulertzen zera da debatea saihestuz, ilunpetatik
frankotiratzailearena egiten lubakian atrintxeratua jarraitzeko jarrera
hori. Batez ere gobernu batzordean ordezkaritza izanik ekintzan euren
presentzia errebindikatu zezaketenean eta ez marroia urteotan ahaztuaken
ordezkari izan dugunaren lepora jaurti gabeziak estaltzeko. Zergatik
diote herri foro neutraletan agertzeari horrenbeste beldur?
Baina formen arazoa alde batera utzita, aurtengo nobedadea beste bat da,
herriko mugak gainditu dituena. Lehen batzuk ezker abertzalekook esan
gura dut, ahaztuaken eskutik Busturiko sarraskiaren dimentsioaz
konturatu ginen moduan, aurton EAJri tokatu zaio txanda. Urteetan xumeki
aritu eta aurtengo edizioan gauza sinplea egiteko asmoen ondoren, gaiak
Busturiako batzokiko atea gainditu duenean, Eusko Jaurlaritzaraino
heldu da eta burkideak gairen neurriaz konturatu direnean, ordezkaritza
ez ezik, Bizkaiko alderdikide karismatikoenak bidali dituzte medioekin
batera, irratia, telebista eta abar, Busturiko alderdikideek
aurreikuspenak gaindituz. Aurton, orain arte Ezker Abertzalearena zena
EAJ-tak kapitalizatu du medioetan. Ez noa horren etika baloratzen, beste
aldetik ere modu berean jokatu dugulako. Gainera, dagoeneko domina
noren paparrean eskegitzen den gutxieneko kontua da, umekeria hutsa.
Neurez eta aipatutako historialari lagunaren ustez, gurago genuke egun
hau modu horretan, alderdikerietarako alegia erabiliko den azkena balitz
eta orain zortzi urtetik ona esan eta eskatzen gabiltzana behin da
betikoz burutzen bada, memoria historikoaren herri ekimena alegia.
Aurrerantzean Busturiarrona izan dadin gomuta egun honen protagonismoa.
Azken mendeko gure herriaren historia geuk idatz dezagun. Horretarako
herri ekimena bekarekin batera behingoz abian jartzea ezin besteko bete
beharrak da. Ea performancetik harantzago goazen. Eta memoria
historikoaren batzarra deitzen denean, ghettoak utzi eta bilerara
ekarpenak egitera agertzen garen.
Doro Zobaran /
Doroteo Kaltzadaren iloba aurtengo ekitaldiaren eragile edo konpartsero
batzuek dioten moduan.
Baina orain zalantza bat sortu zait konpartseroa ni naizen edo
lore-xorta eraman zuten Bilduko zinegotziak.
Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ
Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ
15/08/02
Elkarrekin gomutatu ditugun eguna
2015 eko Abuztuaren 5ean hirurogeita hamazortzi (78) urte egingo ditu
sei (6) Busturiar, Derioko hilerrian fusilatu zituztenetik. Berriak ez
luke garrantzi handirik izango 2015 abuztuaren 2a izan ez balitz.
Gomuta egun egun honek, hirurogeita zazpian du bere sorburua, hogeita
hamar urteren buruan, euren arimaren alde lehen meza egitea baimentzen
denean. Meza diot seiren artetik lau behintzat JEL-kideak izanik fededun
eta elizkoiak zirelako. "Fuerte San Cristobal" gaixotasunaren ondorioz
hildako zazpigarrenarekin batera. Beste fusilatutako biak errepublika
zaletzat ditugun arren ezin dut euren fedeaz hitz egin. Dena dela 1967ko
abuztuaren 5ean guztien arimaren alde egiten da meza eta fusilatutako
baten semeak ematen du. Nire gomutan elkarrekin egin dugun gomuta
ekitaldi bakarra. Gerora egun horrek abagunez, abagune gure herrian
ideologiek izan duten bilakaeraren ildotik egin du bidea.
Laurogeita zazpian, 50. urteurrena dela eta, Busturiar historialari
lagun batek, egindako lan eskergaren ondorioz, gomutatu eta zabaldu ahal
izan genuen egiaren zati bat. Gomuta egun hau ordea ez zen aurrekoa
bezala batasunean egin, jarrera politikoek dagoeneko lubakia egina
zutelako. Eta batzuek elizako ekitaldia deitzen zuten bitartean beste
batzuk ekitaldi zibila eskatu bultzatu eta egin egiten genuelako.
Egun hau, Gernikako bonbardaketaren ondoren, biztanleen zibilen kontra
gure eskualdean izandako sarraskirik krudelena izan arren ez du sekula
Busturiako mugarik gainditu, are gehiago batzuei ahaztea hobeto zela
entzun izan diogu sarri edo eta "Dejar a los muertos en paz de una vez"
delako esaldiak entzun behar izan ditugu sarri.
2007an ordea, Busturiako udalean ANV indartzen denean, Ekitaldi
zibilaren aldeko apustu zabala egiten da eta Ahaztuak 36ko gerlan
jasotakoaren memoria historiko ikertzen duen elkartearen eskutik
Busturiko fusilatuen gaia medioetan agertzen hasten da. Zer esanik ere
ez, neu barne, ezkerrekook kapitalizatu izan dugula zortzi urteotan
ekitaldi zibila, ANV eta Bildu aroetan.
Aro honetan, hasiera hasieratik aurrera pausua planteatzen da.
Berrogeita hamar garren urteurrenerako egindako lana bukatu gabe zegoela
eta haren osagarri beka bat zabaldu behar zela ikerketarekin
jarraitzeko. Gaiarekin bueltaka joan ziren bi urte. Artean, Busturiko
hirugarren adineko elkarteak 36ko gerran hildakoen zerrenda berria osatu
fusilatuez gain modu ezberdinetan hildakoen zerrenda 30 laguneraino igo
zelarik
Esan behar da ezker abertzalea boterean zen aro horretan aurrera pasua
suposatzen zuen asmoa mahi-gaineratu zela, bekarena hain zuzen,
aurrekoaren osagarri, Busturiak gaur arte egindako bidearen historia
ikertuko eta argitaratuko zuena. ANV-ren aroan, aipatzea merezi ez duen
arrazoiengatik ez zen burutu. Bilduren aroan, gaia berpiztu eta aireratu
zen arren, baliabideen eskasia bitarteko zela ez zen burutu (hau nire
ustez diot ez dudalako pentsa gure beste kontu batzuk oztopatu zutenik).
Horrela ba 2015ko udal hauteskundeetara heltzen gara eta boterea EAJ-ak
eskuratzen du.
Abuztuaren 5ta gainean dela eta, herritar batzuk, alkateari hitzordua
eskatu eta abuztuaren 5eko Gomuta egunaren antolakuntza udalarekin
batera burutzeko asmoa azaltzen diogu. Handik egun batzuetara deitzen
digute, bileran eguna hautatu eta ekimena diseinatzen dugu. Bezperan
hitzaldia eta biharamunean ekitaldi erlijiosoa eta zibila, sentimendu
eta pentsaera biak uztartzeko asmotan. Bileran pentsatutako
ekintzetatik, hitzaldia ez egitea pentsatzen du udalak eta
proposatutakoa hizlariak burutzea abuztuaren 2ko ekitaldiko
berbalditxoan. Gainera ekitaldia xumea izan behar zuela adierazi zuen
zinegotziak. Busturiako Alderdi Jeltzaleak urteotan izan duen estilo
anbiguoari jarraituz. Jarrera ulertu ez arren onartu egin genuen,
pentsamendua iraileko bileran jarrita; memoria historikoaren herri
ekimena proposatu eta abian jartzeko asmoz alegia, 47 urteren buruan
berriro ere gomuta eguna elkarrekin egingo genuenaren ilusioz. Ez bai da
ulertzekoa garai batean arrazoi politiko berdinengatik errepresaliatuen
ondorengoek egungo ika-miken erruz elkarrekin gomuta ezina. Are
mingarriagoa hiru familiakoak direnean," bi anai eta koinatua"
Lehengo lepotik burua: "Ahaztuak" agertu arte 70 urtetan ahaztua zutenek
eta 78. urteurren arte zer genuen konturatu ez direnak berriro ere
mokoka, bekaizkeria eta azpijokoak dela bitarte etxekalte. Lehen, batzuk
antolatzen zutelako besteak ez zetozen, orain besteak egiten dutenean
batzuk, agertu arren, ez dira parte sentitzen. Uler dezaket egon ezina,
ez bai zaie gonbite zuzenik egin, jakin bazekiten arren, beraz akatsa
aitortzen dut. Ez dudana ulertzen zera da debatea saihestuz, ilunpetatik
frankotiratzailearena egiten lubakian atrintxeratua jarraitzeko jarrera
hori. Batez ere gobernu batzordean ordezkaritza izanik ekintzan euren
presentzia errebindikatu zezaketenean eta ez marroia urteotan ahaztuaken
ordezkari izan dugunaren lepora jaurti gabeziak estaltzeko. Zergatik
diote herri foro neutraletan agertzeari horrenbeste beldur?
Baina formen arazoa alde batera utzita, aurtengo nobedadea beste bat da,
herriko mugak gainditu dituena. Lehen batzuk ezker abertzalekook esan
gura dut, ahaztuaken eskutik Busturiko sarraskiaren dimentsioaz
konturatu ginen moduan, aurton EAJri tokatu zaio txanda. Urteetan xumeki
aritu eta aurtengo edizioan gauza sinplea egiteko asmoen ondoren, gaiak
Busturiako batzokiko atea gainditu duenean, Eusko Jaurlaritzaraino
heldu da eta burkideak gairen neurriaz konturatu direnean, ordezkaritza
ez ezik, Bizkaiko alderdikide karismatikoenak bidali dituzte medioekin
batera, irratia, telebista eta abar, Busturiko alderdikideek
aurreikuspenak gaindituz. Aurton, orain arte Ezker Abertzalearena zena
EAJ-tak kapitalizatu du medioetan. Ez noa horren etika baloratzen, beste
aldetik ere modu berean jokatu dugulako. Gainera, dagoeneko domina
noren paparrean eskegitzen den gutxieneko kontua da, umekeria hutsa.
Neurez eta aipatutako historialari lagunaren ustez, gurago genuke egun
hau modu horretan, alderdikerietarako alegia erabiliko den azkena balitz
eta orain zortzi urtetik ona esan eta eskatzen gabiltzana behin da
betikoz burutzen bada, memoria historikoaren herri ekimena alegia.
Aurrerantzean Busturiarrona izan dadin gomuta egun honen protagonismoa.
Azken mendeko gure herriaren historia geuk idatz dezagun. Horretarako
herri ekimena bekarekin batera behingoz abian jartzea ezin besteko bete
beharrak da. Ea performancetik harantzago goazen. Eta memoria
historikoaren batzarra deitzen denean, ghettoak utzi eta bilerara
ekarpenak egitera agertzen garen.
Doro Zobaran /
Doroteo Kaltzadaren iloba aurtengo ekitaldiaren eragile edo konpartsero
batzuek dioten moduan.
Baina orain zalantza bat sortu zait konpartseroa ni naizen edo
lore-xorta eraman zuten Bilduko zinegotziak.
Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ
Copy and WIN : http://ow.ly/KNICZ
15/08/02
Elkarrekin gomutatu ditugun eguna
2015 eko Abuztuaren 5ean hirurogeita hamazortzi (78) urte egingo ditu
sei (6) Busturiar, Derioko hilerrian fusilatu zituztenetik. Berriak ez
luke garrantzi handirik izango 2015 abuztuaren 2a izan ez balitz.
Gomuta egun egun honek, hirurogeita zazpian du bere sorburua, hogeita
hamar urteren buruan, euren arimaren alde lehen meza egitea baimentzen
denean. Meza diot seiren artetik lau behintzat JEL-kideak izanik fededun
eta elizkoiak zirelako. "Fuerte San Cristobal" gaixotasunaren ondorioz
hildako zazpigarrenarekin batera. Beste fusilatutako biak errepublika
zaletzat ditugun arren ezin dut euren fedeaz hitz egin. Dena dela 1967ko
abuztuaren 5ean guztien arimaren alde egiten da meza eta fusilatutako
baten semeak ematen du. Nire gomutan elkarrekin egin dugun gomuta
ekitaldi bakarra. Gerora egun horrek abagunez, abagune gure herrian
ideologiek izan duten bilakaeraren ildotik egin du bidea.
Laurogeita zazpian, 50. urteurrena dela eta, Busturiar historialari
lagun batek, egindako lan eskergaren ondorioz, gomutatu eta zabaldu ahal
izan genuen egiaren zati bat. Gomuta egun hau ordea ez zen aurrekoa
bezala batasunean egin, jarrera politikoek dagoeneko lubakia egina
zutelako. Eta batzuek elizako ekitaldia deitzen zuten bitartean beste
batzuk ekitaldi zibila eskatu bultzatu eta egin egiten genuelako.
Egun hau, Gernikako bonbardaketaren ondoren, biztanleen zibilen kontra
gure eskualdean izandako sarraskirik krudelena izan arren ez du sekula
Busturiako mugarik gainditu, are gehiago batzuei ahaztea hobeto zela
entzun izan diogu sarri edo eta "Dejar a los muertos en paz de una vez"
delako esaldiak entzun behar izan ditugu sarri.
2007an ordea, Busturiako udalean ANV indartzen denean, Ekitaldi
zibilaren aldeko apustu zabala egiten da eta Ahaztuak 36ko gerlan
jasotakoaren memoria historiko ikertzen duen elkartearen eskutik
Busturiko fusilatuen gaia medioetan agertzen hasten da. Zer esanik ere
ez, neu barne, ezkerrekook kapitalizatu izan dugula zortzi urteotan
ekitaldi zibila, ANV eta Bildu aroetan.
Aro honetan, hasiera hasieratik aurrera pausua planteatzen da.
Berrogeita hamar garren urteurrenerako egindako lana bukatu gabe zegoela
eta haren osagarri beka bat zabaldu behar zela ikerketarekin
jarraitzeko. Gaiarekin bueltaka joan ziren bi urte. Artean, Busturiko
hirugarren adineko elkarteak 36ko gerran hildakoen zerrenda berria osatu
fusilatuez gain modu ezberdinetan hildakoen zerrenda 30 laguneraino igo
zelarik
Esan behar da ezker abertzalea boterean zen aro horretan aurrera pasua
suposatzen zuen asmoa mahi-gaineratu zela, bekarena hain zuzen,
aurrekoaren osagarri, Busturiak gaur arte egindako bidearen historia
ikertuko eta argitaratuko zuena. ANV-ren aroan, aipatzea merezi ez duen
arrazoiengatik ez zen burutu. Bilduren aroan, gaia berpiztu eta aireratu
zen arren, baliabideen eskasia bitarteko zela ez zen burutu (hau nire
ustez diot ez dudalako pentsa gure beste kontu batzuk oztopatu zutenik).
Horrela ba 2015ko udal hauteskundeetara heltzen gara eta boterea EAJ-ak
eskuratzen du.
Abuztuaren 5ta gainean dela eta, herritar batzuk, alkateari hitzordua
eskatu eta abuztuaren 5eko Gomuta egunaren antolakuntza udalarekin
batera burutzeko asmoa azaltzen diogu. Handik egun batzuetara deitzen
digute, bileran eguna hautatu eta ekimena diseinatzen dugu. Bezperan
hitzaldia eta biharamunean ekitaldi erlijiosoa eta zibila, sentimendu
eta pentsaera biak uztartzeko asmotan. Bileran pentsatutako
ekintzetatik, hitzaldia ez egitea pentsatzen du udalak eta
proposatutakoa hizlariak burutzea abuztuaren 2ko ekitaldiko
berbalditxoan. Gainera ekitaldia xumea izan behar zuela adierazi zuen
zinegotziak. Busturiako Alderdi Jeltzaleak urteotan izan duen estilo
anbiguoari jarraituz. Jarrera ulertu ez arren onartu egin genuen,
pentsamendua iraileko bileran jarrita; memoria historikoaren herri
ekimena proposatu eta abian jartzeko asmoz alegia, 47 urteren buruan
berriro ere gomuta eguna elkarrekin egingo genuenaren ilusioz. Ez bai da
ulertzekoa garai batean arrazoi politiko berdinengatik errepresaliatuen
ondorengoek egungo ika-miken erruz elkarrekin gomuta ezina. Are
mingarriagoa hiru familiakoak direnean," bi anai eta koinatua"
Lehengo lepotik burua: "Ahaztuak" agertu arte 70 urtetan ahaztua zutenek
eta 78. urteurren arte zer genuen konturatu ez direnak berriro ere
mokoka, bekaizkeria eta azpijokoak dela bitarte etxekalte. Lehen, batzuk
antolatzen zutelako besteak ez zetozen, orain besteak egiten dutenean
batzuk, agertu arren, ez dira parte sentitzen. Uler dezaket egon ezina,
ez bai zaie gonbite zuzenik egin, jakin bazekiten arren, beraz akatsa
aitortzen dut. Ez dudana ulertzen zera da debatea saihestuz, ilunpetatik
frankotiratzailearena egiten lubakian atrintxeratua jarraitzeko jarrera
hori. Batez ere gobernu batzordean ordezkaritza izanik ekintzan euren
presentzia errebindikatu zezaketenean eta ez marroia urteotan ahaztuaken
ordezkari izan dugunaren lepora jaurti gabeziak estaltzeko. Zergatik
diote herri foro neutraletan agertzeari horrenbeste beldur?
Baina formen arazoa alde batera utzita, aurtengo nobedadea beste bat da,
herriko mugak gainditu dituena. Lehen batzuk ezker abertzalekook esan
gura dut, ahaztuaken eskutik Busturiko sarraskiaren dimentsioaz
konturatu ginen moduan, aurton EAJri tokatu zaio txanda. Urteetan xumeki
aritu eta aurtengo edizioan gauza sinplea egiteko asmoen ondoren, gaiak
Busturiako batzokiko atea gainditu duenean, Eusko Jaurlaritzaraino
heldu da eta burkideak gairen neurriaz konturatu direnean, ordezkaritza
ez ezik, Bizkaiko alderdikide karismatikoenak bidali dituzte medioekin
batera, irratia, telebista eta abar, Busturiko alderdikideek
aurreikuspenak gaindituz. Aurton, orain arte Ezker Abertzalearena zena
EAJ-tak kapitalizatu du medioetan. Ez noa horren etika baloratzen, beste
aldetik ere modu berean jokatu dugulako. Gainera, dagoeneko domina
noren paparrean eskegitzen den gutxieneko kontua da, umekeria hutsa.
Neurez eta aipatutako historialari lagunaren ustez, gurago genuke egun
hau modu horretan, alderdikerietarako alegia erabiliko den azkena balitz
eta orain zortzi urtetik ona esan eta eskatzen gabiltzana behin da
betikoz burutzen bada, memoria historikoaren herri ekimena alegia.
Aurrerantzean Busturiarrona izan dadin gomuta egun honen protagonismoa.
Azken mendeko gure herriaren historia geuk idatz dezagun. Horretarako
herri ekimena bekarekin batera behingoz abian jartzea ezin besteko bete
beharrak da. Ea performancetik harantzago goazen. Eta memoria
historikoaren batzarra deitzen denean, ghettoak utzi eta bilerara
ekarpenak egitera agertzen garen.
Doro Zobaran /
Doroteo Kaltzadaren iloba aurtengo ekitaldiaren eragile edo konpartsero
batzuek dioten moduan.
Baina orain zalantza bat sortu zait konpartseroa ni naizen edo
lore-xorta eraman zuten Bilduko zinegotziak.
Copy and WIN : http://ow.ly/KNIC p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }
Copy and WIN : http://ow.ly/KNIC p { margin-bottom: 0.25cm; line-height: 120%; }
15/08/02
Elkarrekin
gomutatu genituen eguna
Gomuta egun egun honek, hirurogeita zazpian du bere sorburua, hogeita hamar urteren buruan, euren arimaren alde lehen meza egitea baimentzen denean. Meza diot seiren artetik lau behintzat JEL-kideak izanik fededun eta elizkoiak zirelako. "Fuerte San Cristobal" gaixotasunaren ondorioz hildako zazpigarrenarekin batera. Beste fusilatutako biak errepublika zaletzat ditugun arren ezin dut euren fedeaz hitz egin. Dena dela 1967ko abuztuaren 5ean guztien arimaren alde egiten da meza eta fusilatutako baten semeak ematen du. Nire gomutan elkarrekin egin dugun gomuta ekitaldi bakarra. Gerora egun horrek abagunez, abagune gure herrian ideologiek izan duten bilakaeraren ildotik egin du bidea.
Laurogeita zazpian, 50. urteurrena dela eta, Busturiar historialari lagun batek, egindako lan eskergaren ondorioz, gomutatu eta zabaldu ahal izan genuen egiaren zati bat. Gomuta egun hau ordea ez zen aurrekoa bezala batasunean egin, jarrera politikoek dagoeneko lubakia egina zutelako. Eta batzuek elizako ekitaldia deitzen zuten bitartean beste batzuk ekitaldi zibila eskatu bultzatu eta egin egiten genuelako.
Egun hau, Gernikako bonbardaketaren ondoren, biztanleen zibilen kontra gure eskualdean izandako sarraskirik krudelena izan arren ez du sekula Busturiako mugarik gainditu, are gehiago batzuei ahaztea hobeto zela entzun izan diogu sarri edo eta "Dejar a los muertos en paz de una vez" delako esaldiak entzun behar izan ditugu sarri.
2007an ordea, Busturiako udalean ANV indartzen denean, Ekitaldi zibilaren aldeko apustu zabala egiten da eta Ahaztuak 36ko gerlan jasotakoaren memoria historiko ikertzen duen elkartearen eskutik Busturiko fusilatuen gaia medioetan agertzen hasten da. Zer esanik ere ez, neu barne, ezkerrekook kapitalizatu izan dugula zortzi urteotan ekitaldi zibila, ANV eta Bildu aroetan.
Aro honetan, hasiera hasieratik aurrera pausua planteatzen da. Berrogeita hamar garren urteurrenerako egindako lana bukatu gabe zegoela eta haren osagarri beka bat zabaldu behar zela ikerketarekin jarraitzeko. Gaiarekin bueltaka joan ziren bi urte. Artean, Busturiko hirugarren adineko elkarteak 36ko gerran hildakoen zerrenda berria osatu fusilatuez gain modu ezberdinetan hildakoen zerrenda 30 laguneraino igo zelarik
Esan behar da ezker abertzalea boterean zen aro horretan aurrera pasua suposatzen zuen asmoa mahi-gaineratu zela, bekarena hain zuzen, aurrekoaren osagarri, Busturiak gaur arte egindako bidearen historia ikertuko eta argitaratuko zuena. ANV-ren aroan, aipatzea merezi ez duen arrazoiengatik ez zen burutu. Bilduren aroan, gaia berpiztu eta aireratu zen arren, baliabideen eskasia bitarteko zela ez zen burutu (hau nire ustez diot ez dudalako pentsa gure beste kontu batzuk oztopatu zutenik). Horrela ba 2015ko udal hauteskundeetara heltzen gara eta boterea EAJ-ak eskuratzen du.
Abuztuaren 5ta gainean dela eta, herritar batzuk, alkateari hitzordua eskatu eta abuztuaren 5eko Gomuta egunaren antolakuntza udalarekin batera burutzeko asmoa azaltzen diogu. Handik egun batzuetara deitzen digute, bileran eguna hautatu eta ekimena diseinatzen dugu. Bezperan hitzaldia eta biharamunean ekitaldi erlijiosoa eta zibila, sentimendu eta pentsaera biak uztartzeko asmotan. Bileran pentsatutako ekintzetatik, hitzaldia ez egitea pentsatzen du udalak eta proposatutakoa hizlariak burutzea abuztuaren 2ko ekitaldiko berbalditxoan. Gainera ekitaldia xumea izan behar zuela adierazi zuen zinegotziak. Bustiriako Alderdi Jeltzaleak urteotan izan duen estilo anbiguoari jarraituz, jarrera ulertu ez arren onartu egin genuena, pentsamendua iraileko bileran jarrita, memoria historikoaren elkartea proposatu eta abian jartzeko asmoa alegia, 47 urteren buruan berriro ere gomuta eguna elkarrekin egingo genuenaren ilusioz, zeren ez bai da ulertzekoa garai batean arrazoi politiko berdinengatik errepresaliatuen ondorengoek egungo ika-miken erruz elkarrekin gomuta ezina. Are mingarriagoa hiru familiakoak direnean," bi anai eta koinatua", elkarrekin ezin egin izana.
Lehengo lepotik burua: "Ahaztuak" agertu arte 70 urtetan ahaztua zutenek eta 78. urteurren arte zer genuen konturatu ez direnak berriro ere mokoka, bekaizkeria eta azpijokoak dela bitarte etxekalte. Lehen, batzuk antolatzen zutelako besteak ez zetozen, orain besteak egiten dutenean batzuk, agertu arren, ez dira parte sentitzen. Uler dezaket egon ezina, ez bai zaie gonbite zuzenik egin, jakin bazekiten arren, beraz akatsa aitortzen dut. Ez dudana ulertzen zera da debatea saihestuz, ilunpetatik frankotiratzailearena egiten lubakian atrintxeratua jarraitzeko jarrera hori. Zergatik diote herri foro neutraletan debatitzeari horrenbeste beldur?
Baina formen arazoa alde batera utzita, aurtengo nobedadea beste bat da, herriko mugak gainditu dituena. Lehen batzuk ezker abertzalekook esan gura dut, ahaztuaken eskutik Busturiko sarraskiaren dimentsioaz konturatu ginen moduan, aurton EAJri tokatu zaio txanda. Urteetan xumeki aritu eta aurtengo edizioan gauza sinplea egiteko asmo eta usteen ondoren, gaiak Busturiko batzokiko atea gainditu duenean, Eusko Jaurlaritzaraino heldu da eta ordezkaritza ez ezik, Bizkaiko alderdikide karismatikoenak bidali dituztelarik medioekin batera, irratia, telebista eta abar, Busturiko alderdikideek aurreikuspenak gainditzeraino, Aurton, orain arte Ezker abertzalearena zena EAJ-tak kapitalizatu du medioetan. Ez noa horren etika baloratzen geuk be egin dugulako, gainera, dagoeneko dominak nork eskegitzen dituen paparrean berdin dit, umekeria iruditzen zait jokoa.
Neurez eta aipatutako historialari lagunaren ustez, gurago genuke egun hau modu horretan, alderdikerietarako alegia erabiliko den azkena balitz eta orain zortzi urtetik ona esaten gabiltzana behin da betikoz burutzen bada, memoria historikoaren herri elkartea sortzea alegia, aurrerantzean Busturiarrona izan dadin gomuta egun honen protagonismoa. Azken mendeko gure herriaren historia geuk idatzi dezagun. Horretarako herri elkartea eta beka behingoz abian jartzea ezin besteko bete beharrak dira. Ea performancetik harantzago goazen. Eta memoria historikoaren batzarra deitzen denean, ghettoak utzi eta bilerara ekarpenak egitera agertzen garen.
Doro
Zobaran Kaltzada/
Doroteo
Kaltzadaren iloba aurtengo ekitaldiaren eragile edo konpartsero
batzuek dioten moduan.
Comentarios